"İnsan sosyal bir hayvandır" der Aristo. İyi kötü bizlerde sosyal hayvanlarız. Benim gibi futbolla yatıp kalkan bünyeler ile arkadaşlık kurduğum gibi sosyal hayatın bir parçası olarak futboldan anlamayan, nefret eden veya milli takım düzeyinde takip eden insanlar ile de iletişim içinde olabiliyorum. Tabi bu insanlar ile daha medeni olduğunu düşündüğüm sinema, kitap, karşı cins, hayat, siyaset, ticaret gibi konularla iletişim içinde olmak, olabilmek hem bana hem de karşı tarafa daha kolay bir hayat sağlıyor. Buraya kadar herşey normal gibi gözüküyor bana. Belki de olması gereken bu. Şimdi ben Sert diye nitelendirdiğimiz arkadaşımla sabahtan akşama kadar futbol konuşabilecek kapasiteye sahipken, ikinci grup olarak adlandırdığım sosyal hayatın parçası olan diğer grupla iki dakika futbol muhabbetine girmeye kalksam "holigan" damgası yiyorum. Aynı o kişinin benden "dantel" damgası yediği gibi... Kalkıp deplasmanda yaşanan bir olayı anlatsam kişinin bana korkan gözlerle bakacağı, ardından "deli" damgası yapıştıracağı kesin. Yaşanmış örneğide mevcut. Bunun çözümü bu kişilerle bu muhabbetlere hiç girmemek. Çiçekten, böcekten bahsetmek daha ilgi çekici olabiliyor.Peki güzel kardeşim, sen adama çicekten böcekten bahsediyorsun, futbolun 'f' sini ağzına almıyor, kendi adına mutlu mesut yaşıyorsunda bu insan modelide hep böyle mi yaşıyor, yok mu bi atraksiyonu? Var efendim olmaz olur mu.
Bu değişik insan modeli hiç beklemediğin bir anda senin karşına çıkıp "dün akşam size fena geçirmişler, he he he" diyebiliyor. Doğru, önceki akşam Fenerbahçe veya tuttuğun takım beklenmedik bir mağlubiyet almış olabilir, sen bunun acısını içinde hissederken, karşındaki adamla alakasız konulardan konuşmak üzere hazırlanırken bu kişi çıkıp seni zayıf noktandan vuruyor. "Ulan" diyorsun, şimdi cevap vermeye kalksam karşımdaki benim kurduğum on cümlenin dokuzunu anlamayacak zaten, boşa konuşmuş olurum. Cevap vermesem içimde kalır, daha da üstüme gelir. İki ucu öyle bir değnek işte... Anlık tepki olarak ya savuşturma seçeneğine gidiyorsun ya da azimle oturup tane tane bu elemana maçı neden kaybettiğini anlatıyorsun.
Şimdi ben bunları neden yazdım? Hem de kazandığımız hafta...
Geçtiğimiz haftalarda çok doldum be dostlar...
7 yorum:
nefis bir yazı olmuş. bizim şirkette böyle bir arkadaş vardı, tuttum bunu bir gün voleybol maçına caferağa'ya götürdüm, ağzı açık kaldı,saygı duydu. insanlar dışarıdan bakınca takım tutmayı, maça gitmeyi sığ olaylar gibi görüyorlar. ama işin içine girince ve o tadı alınca seni daha iyi anlıyorlar. size önerim beni uyguladığım yöntemi uygulamanız..
@murat yilmaz
belki iclerinden bir iki sansli kisi bu serefe erisebilir, fakat digerleri ile hala seviyeli bir sekilde börtü böcek muhabbeti yapmayi tercih ederim. hem sizin arkadas voleybol ile guzel bir baslangic yapmis. ben daha bu insanlarin futbol, basketbol disinda fenerbahce'yi veya x takimini voleybolda, bayan basketbolda desteklemeye gidiyorum lafini duymaya hazir olduklarini dusunmuyorum. :) ama denemek lazim yine de
inanılmaz anlatmışsın şu lig başından beri başımıza gelenleri... karşındaki kız olunca hani bi nebze gülüyosun geçiştiriyosun (çok abartmıyosa tabi :D)... erkek olunca çıldırıyorum susmuyo çünkü... ben çareyi buldum ama.. asla cevaplayamayacağı bi soru soruyorum takımıyla ilgili... afallıyo... konuyu kendi değiştiriyo... hihihi :D
bu konuda yalnız olmadığımı bilmek nasıl bir rahatlama yarattı bünyede anlatamam.
bu cins karakterin tasviri de tam "umut sarıkaya"vari olmuş:)
cok güzel yazmışsın herşeyi.gerçekten diğer insanlardan hep deli manyak pskopat damgası yiyoruz.ben artık evet öyleyim diyorum tek cevabım bu
ne damardan girmişiz ya :P herkes ayni dertten müzdaripmiş...
hocam kusura bakmayın 1 haftadır yazacağım yorum şimdiye kısmet oldu.
aynı olaydan bende müzdaribim diye başlayayım :)
ders arasında kantinde oturur futbol konuşursun,herkes (gslisi,bjklisi gruptaki diğer Fb li arkadaş) birbirine başarılar diler avrupada v.b buraya kadar az çok anormal bir şey gözükmese de olay bana gelir.
ben avrupada tutmuyorum sizleri falan derim millet afallar
gerçi ikinci senedeyiz alıştılar ama ilk zamanlar vatan haini,ne biçim Türksün gibi muabbetler yapıldı cevaplarını da verdim uzun uzun.
amatör ruhluyum diyince Holigansın sen diyorlar
maçta pota,kale arkasında tezahürat yapacam diyorum yine aynı muabbet.
ankaradan istanbula tek başına maça gidip geliyorum lüzumsuz para harcadın
duyduğum olağan şeyler bunlar.
koskoca okulda Fenerbahçe yenildikten sonra Fenerbahçe t-shirt,atkı,sweati v.b giymeyi gelenek haline getiren tek ben varım sanırım.
en büyük gururda kampüsün içinde tanıdık birine rastlayınca Fenerbahçeli gelmiş denmesi.
şimdilik bu kadar :)
Yorum Gönder