5.05.2008

Fenerbahçe - Gençlerbirliği

Mantıklı olarak düşünüldüğünde lig bizim için Ali Sami Yen'de bitmişti aslında. Fakat insan evladı son dakikaya kadar birşeylerle tutunuyor işte, ya da kendini avutuyor diyelim. Olmayacağını bile bile ama içten içe "ya olursa" diyerek tuttuk stadın yolunu. Muhtemelen son maç olacaktı, veda niteliğinde. Trabzon'a gitmek için bizim Ali Sami Yen'de yapamadığımızı Sivas'ın yapması gerekiyordu. Sivas'ın birşeyler yapabileceğini düşünmüyordum maçtan önce. Fakat gelen ilk gol haberi ile bünyede saçma sapan bir mutluluk oluşmadı da değil hani. Aynı duyguyu, tebessümü herkesin yüzünde görmek mümkündü o anda. Gerisi ise bildiğiniz gibi; Gençlerin öne geçmesi, GS'nin atması, yoksa Intertoto mu derken Sivas'tan ardarda gelen gol haberleri sonrası iyice azalan "ya olursa" düşüncelerimizin son bulması. Matematiksel olarak hala şansımız olabilir fakat bitti be kardeşim. Kabul etmek lazım...

Hiç yorum yok: